Mutsuz Türk insanı

Dün Aksaray'da Ağaçlı dinlenme tesislerinde marketten alışveriş yaparken ilginç bir olay yaşadım. Market ağzına kadar turist doluydu. Ben birşeyler alıp kasaya gittim. Kasadaki adam o kadar turistin içinde benim Türk olduğumu farketti ve "3 lira" dedi. Yahu benim alnımda TC vatandaşı mı yazıyor? Adam 20 tane turistin içinde beni nasıl ayırt etti? Bir süre düşününce oteldeki insanların da yardımıyla cevabı buldum. Oteldeki insanların yardımı dediysem, pasif yardım. Yani ben onları gözlemleyerek sonuca vardım.

Türk insanını batı ülkeleri vatandaşlarından ayıran en büyük fark bizim mutsuz olmamız. Etrafınızdaki insanlara dikkat edin. Herkes sanki bir yakınının cenazesinden gelir gibi sürekli somurtuyor, çevresindeki insanlara düşmanca bakıyor. Ecnebiler ise gayet mutlu. Adam tatile gelmiş olmanın da etkisiyle gülüm gülüm geziyor, çevresindekilere selam veriyor, mutluluk saçıyor. Aynı otelde tatil yapmakta olan Türk vatandaşları da sanki orası otel değil de hapishaneymiş, onları da haksız yere oraya tıkmışlar gibi suratsız be negatif elektrik yüklü. Bizde bu negatif elektrik, ecnebilerde de bu pozitif elektrik varken dünyanın enerji sorununu çözmek zor olmaz diye düşünüyorum. Bunları okuyanlar sakın benim kendimi ayrı tuttuğumu düşünmesin. Bu tespitleri yaptıktan sonra en yakındaki aynaya baktım, ben de farkında olmadan somurtuyorum. Yani herkeste olan bir dert bu.

Türk insanının en yakın zamanda bu dertten kurtulmasını umuyorum. Herşeye bu kadar olumsuz bakarak hiçbir sorunu çözemeyiz. "gavur yapmış" demeyi biliyoruz ama gavurun nasıl yaptığını diç düşünmüyoruz. Kendimizi bile düşman gibi görüyoruz, bizden olana bile güvenemiyoruz. Bu durumda yerimizde saymamız çok doğal. Umarım bir şekilde biz de mutlu olmayı öğreniriz...