Astrolite: Sıvı Mayın.

Bahse girerim, dünya üzerinde silah sektörü ve savaş teknolojileri kadar para harcanan ve hızlı gelişen bir sektör yoktur. Silah sektörü için geliştirilmiş teknolojiler -nadiren de olsa- normal hayatta kullanılsa da; genel durum aksi yöndedir.

Astrolite, kimyager Gerald Hurst tarafından 60'lı yıllarda, "Atlas Power Company"de çalıştığı dönemde icad edilmiş bir grup sıvı patlayıcının ticari adı. Astrolite G ve Astrolite A adında iki farklı formülden oluşuyor ve her ikisi de amonyum nitrat ve hydrazine (roket yakıtı) içeriyor. Sivil kullanım amaçlı patlamalarda hâlâ kullanılsa da, yüksek maliyeti ve aşırı derecede zehirli olan hydrazin içermesi nedeniyle, yerini daha güvenli bileşiklere bırakmıştır.

Astrolite G, iki formülden daha çok kullanılanı ve amonyum nitrat ve hydrazinin 2:1 oranında karışımından oluşuyor. Akışkanlığı motor yağı kıvamında; göreceği olarak "dengeli bir patlayıcı" olarak kabul ediliyor ve patlamak için fünyeye ihtiyaç duyuyor. 8.600m/s yanma hızına sahip, bu nedenle de (yanlış biçimde) "dünyanın nükleer olmayan en güçlü patlayıcısı" olarak biliniyor.

Astrolite A ise, Astrolite G karışımına alüminyum tozu karıştırılmasıyla hazırlanmış ve daha az bilinen bir bileşik. Daha düşük bir yanma hızına sahip olsa da, (7.600m/s) içine katılan alüminyumun etkisiyle, daha yüksek patlayıcı güce sahiptir.

Astrolite, düşük uçuculuğu nedeniyle araziye serpiştirilebilir; toprak tarafından emilebilir ve yağmur suyuna maruz kalsa bile, patlayıcı özelliğini kaybetmeden dört gün süreyle kalabilir. Yaklaşık 30 gramı bir kişiyi etkisiz bırakmaya yeter ve mayın dedektörleri tarafından tespit edilemez.

Başta da dediğim gibi, silah teknolojilerine harcanan para ve zamanı bana verselerdi; şimdiye kadar fezaya gitmiştik. Hem de tekneyle... :)