Beleşçilik üzerine devam ediyorum

Evet kendimi tutamadım, kaptırdım gidiyorum bu akşam. Uzaktan bir tanıdığımızın oğlu Ankara Gazi Üniversitesi'nin bir bölümünü kazanmış. Hayırlı olsun. Babası şimdi burs verecek enayi arıyormuş. Hemen kızmayın, burs vermek enayilik değil. O adamın çocuğuna burs vermek enayilik. Adam iş güç sahibi, oturduğu ev kendisine ait, onun haricinde kirada mülkü var, altında arabası var. Bu durumda dahi ağlayarak çocuğunu okutacak hayırsever vatandaş arıyor. YUH diyorum. Beleşçiliğin bu kadarı olmaz, olmamalı. İmkanı olmayan öğrencilerin eğitimlerine destek olmak gibi kutsal bir görevi bile sömürmeye çalışanlar var etrafta. Bursları böyle validesi umumhane çalışanı olan adamlar kaparsa, gerçekten ihtiyacı olanlar ne yapacak? İnsanlarda hiç vicdan kalmamış, ya da bana hep garip insanlar denk geliyor. Biliyorum hep böyle isyan yazıları yazmak iyi değil ama maalesef etrafımda sinir bozucu olaylar güzel olaylardan çok daha fazla. Ne yapın edin, beleşçilere fırsat vermeyin. Elde ettikleri her başarı onları daha da cesaretlendiriyor. İstedikleri kadar ağlasınlar zırlasınlar. İsterlerse gebersinler. Onlar gerçekten gebermezler ya, o da numaradandır...